Bebekler ilk dişlerini genellikle 6. ay civarında çıkarırlar bu süre 3. ay olabileceği gibi 12. aya kadar da sarkabilir. Diş çıkarmanın erken ya da geç olmasının herhangi bir avantaj ya da sakıncası yoktur. Erken çıkan dişler daha uzun bir dönem süte maruz kaldığından erken çürümeye daha eğilimli olabilir. Genellikle genetik eğilimler diş çıkarma yaşı üzerinde belirleyici olmaktadır. Beslenme durumu, vitaminler ya da hormonal bozukluklar diş çıkarma süreci üzerinde etkili değildir. Ancak D vitamini eksikliği diş çıkarma sürecinin uzamasına neden olabilir. Bu yüzden hekiminizin uygun görmesi ile bebeğinizin D vitamini düzeyini kontrol ettirebilirsiniz.
Diş çıkarma sürecinde bebeği olan aileler bebekleri ile karşılaştıkları hemen tüm sorunların dişten kaynaklandığı yanılgısına kapılmaktadırlar.
Ailelerin diş çıkarma kökenli olduğunu düşündüğü problemlerin başlıca sebepleri şunlardır:
Ateş, burun akması, ishal, huzursuzluk, gece uyanmaları, iştahsızlık, öksürük. Gerçekte diş çıkarma fizyolojik bir olay olup sanıldığı kadar büyük sorunlara yol açmaz. Çoğu zaman ilk dişin çıktığı tesadüfen fark edilir.
Diş çıkarma sırasında görülebilecek gözlemler şunlardır:
Bebeklerin diş çıkarma sürecinde, dişlerde sürekli bir kaşıntı ve kemirme hali ( ki bu da yararlı bir faaliyettir ve engellenmesi gerekli değildir), ağızdan salya akışında artış, geçici iştah azalması ve sert gıdaları ret etme eğilimi gözlemlenebilir.
